Hallo allemaal,

Blij weer thuis te zijn? Was iedereen blij met de souvenirtjes? 't Was superleuk hé, maar toch is het fijn om weer thuis te zijn, is het niet?
Ik wou toch nog een fotootje plaasten van een kamer die ook de prijs van netste kamer heeft gewonnen.

De kamer van Jeff, Soufiane, Jo en Rayan hebben hem zelfs 2 keer gewonnen. Daar mogen ze best fier op zijn.

De rest van de foto's krijgen jullie ook nog te zien, hoor. Er volgt een uitnodiging om binnenkort naar de voorstelling van de foto's van de sneeuwklassen te komen kijken.

Groetjes en tot maandag. Dan breng ik zeker en vast de sneeuwbollen mee!

Juf Hilde

DAG 6 (met wat vertraging...netwerkprobleem!)
En wij dachten vandaag een gaatje te vinden, bah neen hoor, we hebben er eentje moeten forceren.
Daan, Jo, Arno B, Lara en Rayan hebben tussen de bedrijven door hun zegje mogen doen en dit is hun verslag van vandaag:
Vandaag hebben de skiërs parallel leren skiën, een eerste poging en dat ging onmiddellijk vrij goed.
Iedereen vindt dat het elke dag beter en beter gaat. Soms is het wel moeilijk om te remmen als er ijsplekken zijn, maar al bij al lukte het goed.
Als middagmaal kregen we PIZZA! Die was keilekker, dat kon je zien aan de lange file om een stukje bij te gaan halen.
Na het eten oefenden we ons nummertje voor de dankavond.Daarna gingen we zakglijden (of met de poepschep). Wat ging dat hevig, zeg!
Je had zelf geen schepje nodig om te glijden. Wat verder was er een kleiner heuveltje, daar ging het veel beter.
Na 't vieruurtje (een chocoladewafel en warme chocomelk) mochten we souvenirtjes gaan kopen.
We mochten in het kleine winkelstraatje in groepjes vrij onze inkopen doen, dat was wel leuk. Als we met heel de klas in één winkeltje binnen zouden gaan moet je veel te lang wachten om te betalen. Sommigen hebben wel wat geld verspild, denken we. Maar dat geeft niet, iedereen was blij een cadeautje te hebben gevonden om jullie thuis te verrassen.
Omdat het hier onze laatste avond was had de keukenploeg er een echt feestmaal van gemaakt. Tomaat tonijn als voorgerecht, daarna aspergeroomsoep, dan koninginnenhapje met frietjes en als dessert een eclair maar dan met witte chocolade.
En dan de lang verwachte dankavond. Eerst deed elke klas een nummertje, en tenslotte FUIF. Sommige klasgenoten vonden dat leuk, ander helemaal niet. Enkelen gingen eens goed uit de bol en hier en daar is er wel iemand verliefd...jaja!
Om 22u15 moesten we naar ons bed, de laatste nacht in deze bedjes...
Slaapwel!
PS: morgen gaan we Jeff verrassen: Hij wordt 12 jaar, we gaan hem met heel de klas wekken met een welgemeende HAPPY BIRTHDAY!

Beste ouders,
Dit was ons laatste verslagje.
We zullen morgen geen tijd meer hebben om nieuws op de blog te zetten. Volgens de planning vertrekken we hier rond 19u30.
We hopen rond 9u30 op school toe te komen. Alleszins houden we het secretariaat op de hoogte.
Groetjes,
Meester Geert en Juf Hilde

Hallo allemaal,
Vandaag nemen wij, meerster Geert, en ik het verslagje voor onze rekening. Er was geen tijd meer over voor de blog…toch niet voor het groepje van Jo, Arno B., Rayan, Lara en Daan, die voor een verslagje moesten zorgen.
Morgen krijgen zij nog de kans, dan zullen we wel een gaatje vinden.
Eerst en vooral willen we melden dat de kinderen het hier prima doen. Het is een leuke groep, ze weten zich te gedragen (meestal toch , het zijn nog altijd kinderen), ze zeuren niet tijdens de tochten, er zijn geen zieke (hout vasthouden!!!) en ze doen met alles enthousiast mee.
Het zal jullie misschien al opgevallen zijn dat de kinderen in hun verslag niets over het weer melden, zij vinden dat blijkbaar minder belangrijk dan wij. (vandaag was het hier bewolkt met brede opklaringen in de namiddag en -7°. Morgen geven ze ongeveer hetzelfde weer maar iets minder koud).
Vandaag gingen we na het skiën op leerwandeling naar Valmeinier 1500. Eén foto zegt meer dan duizend woorden.

Na het avond was er dan eindelijk de lang verwachte casinoavond. Mooi uitgedost trokken we naar de eetzaal om er een uurtje lang “Valmeiniers” uit te geven (nu begrijpen jullie meteen waarom er geen tijd was vandaag voor de blog).
Een sfeerfoto:

We hebben eindelijk ook onze skiërs eens kunnen fotograferen:

Een actiefoto vastleggen is ons nog niet gelukt, ze skiën ons veel te rap voorbij, en ’t is daar boven zo koud dat onze fotoapparaatjes dichtklappen en onze vinger aan de sluiter vriest :-). Morgen of overmorgen geven ze iets hogere temperaturen, dan zal het wel lukken.

Vele groetjes en tot morgen!

DAG 4

Mike, Lindsay, Soufiane, Stijn en Arne brengen verslag uit:
Eerst en vooral, willen we iedereen bedanken voor de vele leuke reacties. Het voorlezen hiervan is ondertussen een activiteit geworden waar we erg naar uitkijken.

Dag 4 begint zo als altijd met de stem van Meester Geert en Juf Hilde: “GOEDEMORGEN!
’t Is tijd om op te staan”…en dan geknor en gekreun: “allé, toe, nog 5 minuutjes, please!

Maar algauw is iedereen uit de veren en maken we ons klaar voor het ontbijt.
Skilessen gingen in dezelfde lijn verder. Groep 2 ging net als groep 1 ook met de stoeltjeslift tot hoog in de bergen. We nemen er de gemakkelijkste pistes, die kunnen we al de baas!
Die afdalingen gaan we in “ploeg” naar beneden (in chasse-neige of pizzapunt zoals de monitors dat noemen). De gevorderden mogen sinds gisteren met stokken skiën en dat staat hen wel aan.

In de namiddag deden we een wandeling met raketten aan onze voeten. Daarmee wandelden we naar een natuurgebied: leuk maar wel vermoeiend. Gelukkig konden we soms eens met onze poepschep of plastieken zak de helling af.
Elke dag brengt een andere klas het dagthema naar voor. Vandaag ging het over respect voor iedereen. Wij zijn de laatste dag aan de beurt met een liedje over afscheid.

Na het avondeten knutselden we een aandenken, maar dat zien jullie wel als we thuis komen.We zijn al over de helft en toch staat er nog veel op het programma…maar dat lees je telkens in het verslag van de volgende dag.
Daaaaaaaaaaag!

Hieronder een foto van alle kamers. Die met een reep chocolade in hun hand hebben reeds de prijs gewonnen van netste kamer van het verdiep. Voor sommige mama’s misschien een verrassing?