Het begon allemaal met een stralende hemel. Eindelijk nog eens zon na 3 dagen wolken.
De dagorde wisselde vandaag, dus we gingen skiën in de voormiddag. We moesten een beetje vroeger opstaan en bij het ontbijt ook nog een lunchpakket maken. Daarna snel-snel naar de skikelder om de skilaarzen aan te trekken en ook nog onze stapschoenen mee te nemen.
Want na het skiën mochten we aan de skipistes picknicken om daarna de lange Planetenwandeling te maken naar Hotel Weisshorn.
En wat een wandeling werd het ! De 7,5 km van de heenreis vielen nog mee, al ging het op sommige stukken steil bergop door de sneeuw. Aangekomen bij het hotel, konden we uitblazen, wat foto’s nemen van ons eigen hotel in de diepte en werden we getrakteerd op een drankje. Maar toen was het plots hoog tijd om terug te gaan: het was al 16u00, en om 17u00 vertrok de laatste funiculaire naar beneden. We hadden dus maar een uur om de terugtocht af te leggen… en natuurlijk is dat net niet gelukt ! Ondanks een paar serieuze pasversnellingen van meester Geert, kwamen we een kwartier te laat bij de funiculaire, zodat we nog een extra tocht van een uur en drie kwartier aan ons been hadden.
We kwamen meer dan een half uur te laat aan het avondmaal en moesten dan nog douchen. Van de geplande fuif kwam niets meer in huis, want iedereen was veel te moe. Niemand wilde zelfs nog gaan dansen, want de voetzooltjes waren dringend aan rust toe.
En wij nu ook…
Slaapwel !
De dagorde wisselde vandaag, dus we gingen skiën in de voormiddag. We moesten een beetje vroeger opstaan en bij het ontbijt ook nog een lunchpakket maken. Daarna snel-snel naar de skikelder om de skilaarzen aan te trekken en ook nog onze stapschoenen mee te nemen.
Want na het skiën mochten we aan de skipistes picknicken om daarna de lange Planetenwandeling te maken naar Hotel Weisshorn.
En wat een wandeling werd het ! De 7,5 km van de heenreis vielen nog mee, al ging het op sommige stukken steil bergop door de sneeuw. Aangekomen bij het hotel, konden we uitblazen, wat foto’s nemen van ons eigen hotel in de diepte en werden we getrakteerd op een drankje. Maar toen was het plots hoog tijd om terug te gaan: het was al 16u00, en om 17u00 vertrok de laatste funiculaire naar beneden. We hadden dus maar een uur om de terugtocht af te leggen… en natuurlijk is dat net niet gelukt ! Ondanks een paar serieuze pasversnellingen van meester Geert, kwamen we een kwartier te laat bij de funiculaire, zodat we nog een extra tocht van een uur en drie kwartier aan ons been hadden.
We kwamen meer dan een half uur te laat aan het avondmaal en moesten dan nog douchen. Van de geplande fuif kwam niets meer in huis, want iedereen was veel te moe. Niemand wilde zelfs nog gaan dansen, want de voetzooltjes waren dringend aan rust toe.
En wij nu ook…
Slaapwel !
Een prachtfoto (van Jelle?) van een waarschijnlijk prachtige dag ... hoewel ik me kan voorstellen dat er nogal wat gezucht werd bij de extra wandeling. Slaapwel!!!
BeantwoordenVerwijderenNu jullie prachtige skivakantie bijna ten einde loopt, willen wij jullie toch nog even bedanken en feliciteren met de zeer gewaardeerde verslaggeving die jullie ons elke dag bezorgd hebben.
BeantwoordenVerwijderenZo konden wij ook een beetje mee genieten van de mooie en soms blijkbaar ook zware momenten die jullie ginder beleefd hebben.
Wij kijken al uit naar jullie boeiend reisverhaal en duimen voor een behouden terugkeer naar het zonnige en lentewarm België.
Alexia, Kris en Tibo